Héél lang geleden, zeker wel een jaartje of tien, waren er eens vier moedige jonge vrouwen die toch eens wilden weten wat hun wederhelften toch zo fijn vonden aan dat fietsen op zondagochtend.

Hoe konden ze dat beter ondervinden dan zelf op de fiets, weliswaar een oude simpele stadsfiets, te kruipen. Het moet zijn dat ze tijdens die eerste moeizame weken toch ook gestoken werden door het beestje genaamd " wielermicrobe".

En zo gebeurde het dat de vier dames, ondertussen waren het "Ladies" geworden, zichzelf een missie gaven: " Ga en vermenigvuldig U" Natuurlijk namen ze deze woorden niet letterlijk, de biologische klok had al net iets te lang getikt daarvoor.

Middels mond aan mond reclame groeide het dames clubje uit tot een heus team, de oude fietsen fietsen van weleer werden ingeruild voor echt sportfietsen, weg met de flodderende joggings,  blitze, uniforme koerspakjes maakten van ons groepje een (h)echte ploeg die het nodige bekijks had in het straatbeeld. Alhoewel ze steeds met de fiets reden werd taxi toch een van hun favoriete woorden.

Nu in april 2018 zijn wij dames een meer dan volwaardig segment van de Oppuurse  KWB fietsclub, getuige daarvan de massale aanwezigheid op onze rit van zondag 8 april.

Met 28 waren we, 1 Greet fietste mee met het A team, de andere Greet reed mee met de Classics.

De 26 anderen gingen een beetje zeveren in en rond Beveren, dit onder deskundige leiding van Kris DB.

Bij die 26 zat zowaar weer een nieuw gezicht, Annemie van de Piet Vaerewijck, wees welgekomen Annemie.

En 1 tel later dan klokslag 9 uur was het zover, de bende trok zich onder een aarzelend lentezonnetje op gang, allemaal netjes in het zelfde nagelnieuwe tenue. De ene weliswaar in korte broek, de andere in kniebroek en zelfs nog enkelen in lange broek. Hetzelfde beeld voor de shirts, truitje met lange mouwen, anderen truitje met korte mouwen maar met armstukken en een windstopper bij, het kan allemaal gecombineerd worden met deze nieuwe uitrusting. De youngster onder ons, Leticicia, was zelfs al helemaal klaar om in korte mouwen te fietsen.

Kris had haar best gedaan om een mooie route uit te stippelen langs mooie landschappen en majestueuze rivieren, net in het Land Van Waas, lichte paniek, enkele regendruppels.... 't zal toch niet waar zijn zeker, toch gene regen op deze mooie zondagochtend...

Gelukkig bleek het maar te gaan om een klein plagerijtje van onze weermakers.

Groot peloton of klein peloton, we moeten ons koffietje hebben onderweg. Hoera, hoera, driewerf hoera, er bleken drie jarigen onder ons, Els M, Maria DC en Ingrid VdS mochten het gelag betalen weliswaar na het aanhoren van een verjaardagsliedje.

Gekeuvel en getetter onderweg (vanzelfsprekend met 26 madammen), koetjes en kalfjes leerden ons onder andere dat we niet naar Rosebank (Zuid Afrika) maar naar Rosendael op vrouwenweekend gaan, voor sommigen was dit wel een lichte ontgoocheling, niet getreurd echter Griet en Kris zullen er overal wel een geslaagd weekend van maken.

Ondertussen was het aarzelend lentezonnetje uitgegroeid tot een volwaardige zomerzon en moesten we stoppen om ons van wat overbodige kledij te doen, behalve Leticicia natuurlijk die zat al aan een, naar onze normen, minimum.

Rond den twaalven kwamen we terug in de Mispel waar onze mannen reeds binnen waren. Ook zij waren vandaag massaal aanwezig wat maakte dat de Mispel betrekkelijk volliep, wat gepaard ging met het nodige lawaai. Gelukkig kon Luc P., barman van dienst, de venten een beetje aanporren om het met enkele decibels minder te doen zodat wij onze stem niet hoefden te verheffen om een babbelke te kunnen doen.

Kleine dienstmededeling kwam er nog van Johan M, degenen die nog extra kledij wensen te bestellen, het kon nu nog.

Slotsom, ons uit de kluiten gewassen damesclubje van weleer maakte een mooie voorseizoen rit van 56 km, geen valpartijen, geen platte banden, veel lol en leute onder de noemer "een gezonde geest in een gezond lichaam".

Bedankt Kris ( en ook een beetje Dré voor de assistentie bij de verkenning).

Volgende week spreekt men weer van goed weer, benieuwd of we nog even talrijk zullen zijn...

Sportieve groeten, 

Kristel S.