Gentse Fieste

Gentse fieste 22 juli 2018

120 km gepland, maar 130 km gereden – toch leuk zo’n verrassingetje die en cours de route werd ingelast, niet? Zeven moedige fietsers hadden er meer dan 100 km voor over om eens een graantje mee te pikken van de Gentse feesten. De trip moest toegankelijk zijn voor iedereen, dus hebben we het tempo aangepast. Geen tijdslimiet, puur sportief genieten dus! De classics hebben eindelijk hun gezapig tempo teruggevonden waar ze bekend voor staan: LSD - in fietstrainingstermen Long Slow Distance. In Classics termen: gezapig bollen, vet verbranden, maar af en toe ook eens compenseren met een drinkstop. Dit jaar hebben we het parcours eens omgedraaid. Dus op naar Gent onder de Schelde voor 65 km via landelijke wegen, en terug langs de Schelde voor 55 km met wind in de rug.

Na 50 km bollen langs Lebbeke, Wichelen, Serskamp, Massemen en Melle, had Johan DB zijn verassing in petto. De rit ging heel vlotjes, iedereen had er zin, dus misschien konden we eens langs een andere rivier de stad binnenkomen? Via Gent-zuid en de Leie bijvoorbeeld. Er komen dan wel een tiental kilometertjes bij, maar met het voortuitzicht op mooie nieuwe fietswegen en langs een mooie coté van Gent. Iedereen natuurlijk akkoord (lees: niemand durfde dit te weigeren). En zo geschiede: in plaats van via de Schelde Gent binnen te rijden, maakten we een ommetje langs de zuidelijk stadsrand: Melle, Merelbeke, Zwijnaarde, Sint-Denijs Westrem, Afsnee, Drongen. Dit leidde ons langs een stukje uitgedroogde Schelde, een strookje strade bianche, het stulpje van Marc Coucke, boomrijke dreven met riante villa’s, tot we plots aan het schilderachtige kerkje van Afsnee aan de Leie aanbelanden. Daar namen we een soort van pond dat met een stok moest voortgestuwd worden om aan de overkant van de rivier te geraken. We zetten daar onze tocht voort langs het grindpad op de rivieroever, met zicht op de mooie achtertuinen van het schoon volk van Gent. Uitwijken voor een roeiboot die te water wordt gelaten is eens iets anders dan voor een auto die van rechts komt. Via de oude Leie kwamen we dan uit in Drongen aan de oude abdij en haar mooie kerktoren. Eric zijn dochter is hier onlangs komen wonen, dus zijn we eens een kijkje gaan nemen naar de verbouwingswerken. Verder op weg naar Gent, reden we langs de watersportbaan en de Blaarmeersen de stad binnen via Leie en haar bijkanalen. Goed 70 km op te teller zonder noemenswaardige stop, dus tijd om een terrasje te zoeken. Dit was gemakkelijker gezegd dan gedaan. De feesten trekken veel volk aan, en om als fietser je baan te wurmen dus al die voetgangers vergde wel enige behendigheid. Uiteindelijk streken we neer op het Veerleplein aan het Gravensteen. Niet echt goedkoop hier maar het sandwichke heeft gesmaakt. Lang bleven we er niet, wegens te druk. Het was leuk om eens iets van de sfeer van de Gentse feesten te kunnen meepikken, maar we appreciëren eigenlijk liever een zondagorkestje op de vrijdagmarkt zoals vorig jaar. Herplannen volgend jaar dus. De terugweg viel enerzijds mee omdat we meewind hadden, maar de toenemende warmte maakte het daarom niet gemakkelijker. Alvorens we de laatste 25 km aanvatten, hebben we nog een even bijgetankt in een cafeetje aan de Schelde ter hoogte van Schoonaarde. Met 130 km op de teller was iedereen blij om tegen 16u terug thuis te kunnen zijn, en in slaap te vallen voor de TV met de koers op.

Nu de meesten van ons hun fietstocht van meer dan 100 km verorberd hebben, zijn we klaar voor meer. Volgende week voegen we er heuveltjes aan toe en gaan we naar de Congoberg in het Pajottenland, met onderweg een mattetaartje (na de Woestijn).

Johan DB