Verslag classics zondag 8 april.

 

Alhoewel de weersvoorspellingen gunstig waren, was het  zondagmorgen nog vrij koud. Problematisch als je begint te twijfelen wat je juist gaat aantrekken om toch geen kou te hebben en ook niet wil gaan zweten.     Want dan is er naar ’t schijnt dat verhaal over dien ezel ….

De classics verwelkomden nieuwkomer Marcel Maerevoet die graag eens kennis wilde maken met de sfeer en het tempo bij het groepje : Greet , Johan , Paul , Karel , Bo , Freddy en Eric.   Marcel straalde met zijn nieuwe fiets maar moest al vlug bekennen dat fietsen niet hetzelfde was dan het zware werk dat hij dagelijks moet verrichten.

We reden naar de koekestad van Vlaanderen.  Antwerpen , de stad van de Sinjoren of Pagadders.  Via Bornem en Temse bereikten we linkeroever en fietsten langsheen de Scheldewerf van Rupelmonde.   Eens voorbij restaurant Scaldiana fiets je voorbij de zwarte madame. De vrouw die de prachtige natuur, de grootsheid, de onstuimigheid en de kracht van de Schelde symboliseert.

Ondertussen genoten we ook van lentetemperaturen.  Opklaringen en zonneschijn zorgden ervoor dat alles eens zo mooi was. We vervolgenden onze fietsweg doorheen de Rupelmondse kreek richting Basel, Kruibeke en Burcht.

In Antwerpen aangekomen namen we bijna allemaal de lift om via de voetgangerstunnel naar de rechteroever te gaan.  Bijna allemaal. Inderdaad. Bo was immers via de trappen naar beneden gegaan. Kwestie van niet te moeten wachten op de lift.

Op de Vlooienmarkt, net buiten de Sint-Annatunnel , lieten we onze blik vallen op een zonnig terrasje.   Nog geen 10 minuten later, verschenen drie gekende Masters die volgens de fietskrant een rustig en recreatief tochtje reden met een drankstop onderweg.  Hoe snel hebben deze kerels gereden om bijna gelijktijdig met ons in Antwerpen aan te komen? Maar bon, hoe meer zielen hoe meer vreugd en de uitbater van Herberg het Zand was ook maar al tevreden dat er nu 11 ipv 8  wielertoeristen op zijn terrasje zaten.

Via de Hobokense Polder, Hemiksem, Schelle , Niel  en Boom reden we terug huiswaarts. We fietsten meestal op rustige, landelijke en verlaten wegentjes.  En toch verliep de deze tocht niet zoals het hoorde. Een lekke band bij Marcel en een val toen ik in een graskant terecht kwam en plotseling  over mijn stuur gekatapulteerd werd. Einde verhaal!


Eric