Als de vorige rit een beetje losrijden was, dan was deze rit : oik oik oik in Gooik. 

De Gille had een mooie rit uitgestippeld naar Gooik. Hij zal op voorhand vermoedelijk zitten denken hebben : 

" bawja, die heuvel oik, en dat hellingske oik, en dat klimmetje oik, en dat steil stukske oik zeker..."

Sjiek  gedaan Gille !

En straf dat ge ook bijna gans die rit aan de kop bleef rijden ! Voor Peter vd B zou ik dat ook mogen schrijven, maar die zit momenteel op een ander niveau. Met de vingers in de neus fietst hij de volle 105 km op de kop, houdt zich altijd in als het bergop gaat, (zodat iedereen mee is) en op het einde van de rit op de Pandgatheide zegt hij tegen mede-koploper Wim die stilaan aan 't einde van zijn bobijntje komt na toch een stevige rit  : " zullen we efkes doortrekken ?" en terwijl we aan de Barronie onze koerspaardjes aan de kant zetten zegt hij nog doodleuk : "Hebben wij gefietst ? "

Maar een sportieve proficiat voor de mooie rit en de stevige prestaties van de 16 A-teamers.

Zeker voor diegenen die een tijdje niet gefietst hadden. Voor sommige Francissen en Dirken smaakte den glazen boterham in de Gezinsbond-tent daardoor nog eens zo goed !

Ook een speciale vermelding voor Chris D B die tijdens de pitsstop gemoedelijk achteruitleunde tegen een ijzeren paal die automobilisten moet verhinderen van op de voor fietsers voorbehouden weg te komen.

Niet wetende dat deze smeedijzeren paal gewoon los op het voetstuk stond, lag de Chris bijna in horizontale positie. Maar in een ultieme reflex kon hij zowel de paal als zichzelf behoeden van onzacht contact met het asfalt. Na deze hilarische vaststelling was het wachten op een volgende fietser die daar zou passeren.

Gelijk dat die man daar aan kwam gefietst greep de Chris de ijzeren paal van zijn voetstuk en hield hem ostentatief opzij om deze wielertoerist de vrije doorgang te verlenen.

Die man kon het wel appreciëren en wij konden er goed om lachen.

Altijd fun met de Chris ! 

ne crème van ne gast.

 

Dré P